İyibokyedik

Hazır ebeveynlerime ergen atarı yapıp odama kapanmışken, blogu da fişekleyelim dedim. Niyetim bugün akşama kadar 5 tane yazmak. Desteklerinizi esirgemeyin efenim.

Atarımın sebebi malum şeylerden kaynaklı ebeveynlerin birey üstüne gelmesiyle oluşan sinir krizinden ibaret. Malum şeyler neler? Derstir, efenime söyliyim internetin başında geçirilen zamandır, telefonun elimden düşmemesidir -ki bir sevgilim bile yok, o kadar masumum yani- falandır, filandır. He bir de bunlara eklenen ''Son günlerde çok alışveriş yapıyosun'', ''Çok geziyosun'' -ki bir sevgilim bile yok, o kadar masumum yani- ve yakında gideceğim toplu doğum günü partileri için elbise + ayakkabı + hediye + bilet parası + orada tüketilecek meyve suyu (!) başlığı altında istediğim yüklü miktarda para da var.

En son olay dün akşam saat 9 sularında sabah 8'den akşam 9'a kadar internet başında sörfing yaptığım için patladı. Patladı derken, mecazi değil. Harbi patladı çünkü tüm bu saydığım sebepleri 2 dk içinde toptan söylediler. Tek seferde... Anlatmaya çalışıyorum ''Hayır yua öyle değil böyle!'' demeye çalışıyorum ama nafile. Yook. Bi de inandıramıyoruz efendileri... Sanki 3 öğün yalan söylüyorum ben.

E hal böyle olunca sayın okur, en sonunda da ben patladım. Orta halli bir sinir krizinden sonra odama kapandım. Ağladım, sustum. Susarken Berk'le konuştuk. Sonra uyumuşum işte.

Peki bitti mi? Asla!! Küsüm işte. Kapımda sürünecekler, hönkür hönkür ağlayacaklar, ''Yavrum, etme, eyleme, gel barış'' dicekler. -Öhö möhö, tamam biraz daha hafifletebilirsiniz- BARIŞMAYACAĞIM!

Çogzel. Barışmayacağım barışmasına da...
Ulan açım! Sofraya gitmiyorum. Kendim hazırlamalıyım. Ama olmuyo. Çünkü bilmiyorum malumunuz amk!
Yarın da SMS'im bitiyo. İnternet paketim de bitti. Kontöre ihtiyacım var. Dolaylı olarak ebeveyn parasına.

Off bilmiyorum. Kafam çok karışık... -Bu cümleyi hep karmaşık erkek ilişkilerim için kullanmak istemiştim bir gün, çok havalı. Kısmet böyle malca bişeyeymiş. Napalım...-